Marco Internacional de Protección dos Dereitos das Mulleres
Para protexer os dereitos e liberdades fundamentais das mulleres, creáronse instrumentos internacionais específicos. Estes reflicten as necesidades, desexos e demandas dos distintos movementos de mulleres a nivel mundial que os instrumentos internacionais e os mecanismos de dereitos humanos han invisibilizado.
Promoción e Vixilancia dos Acordos Internacionais a favor das Mulleres
Para vixiar os acordos internacionais que se adoptan a favor das mulleres, existen diferentes institucións internacionais que foron creadas, principalmente desde Nacións Unidas, para alcanzar a igualdade entre homes e mulleres. Estas institucións supervisan como se están aplicando as distintas políticas e programas deseñados para ese efecto, e nalgúns casos, denuncian o incumprimento das obrigacións e deberes dos estados.
Conferencias Mundiais de Nacións Unidas sobre as Mulleres
Logramos situar os intereses das mulleres e as súas necesidades específicas na axenda das grandes conferencias mundiais.
Actualmente, contamos con importantes Conferencias Internacionais impulsadas desde Nacións Unidas para o avance de dereitos das mulleres, por tratarse nelas como eixo central o tema da igualdade entre homes e mulleres.
Sistema da ONU e os Dereitos da Muller
As organizacións do sistema de Nacións Unidas teñen en conta as cuestións relacionadas coas mulleres e o xénero nas súas políticas e en moitos dos seus programas.
Dereitos e deberes da constitución Española:
TÍTULO II. Dereitos das mulleres vítimas de violencia de xénero.
CAPÍTULO I Dereito á información, á asistencia social integral e á asistencia xurídica gratuíta.
Artigo 17 Garantía dos dereitos das vítimas.
1. Todas as mulleres vítimas de violencia de xénero, con independencia da súa orixe, relixión ou calquera outra condición ou circunstancia persoal ou social, teñen garantidos os dereitos recoñecidos nesta Lei.
2. A información, a asistencia social integral e a asistencia xurídica ás vítimas da violencia de xénero, nos termos regulados neste capítulo, contribúen a facer reais e efectivos os seus dereitos constitucionais á integridade física e moral, á liberdade e seguridade e á igualdade e non discriminación por razón de sexo.
Artigo 18 Dereito á información
1. As mulleres vítimas de violencia de xénero teñen dereito a recibir plena información e asesoramento adecuado á súa situación persoal, a través dos servizos, organismos ou oficinas que poidan dispoñer as Administracións Públicas.
Dita información comprenderá as medidas contempladas nesta Lei relativas á súa protección e seguridade, e os dereitos e axudas previstos na mesma, así como a referente ao lugar de prestación dos servizos de atención, emerxencia, apoio e recuperación integral.
2. Garantirase, a través dos medios necesarios, que as mulleres con discapacidade vítimas de violencia de xénero teñan acceso integral á información sobre os seus dereitos e sobre os recursos existentes. Esta información deberá ofrecerse en formato accesible e comprensible ás persoas con discapacidade, tales como lingua de signos ou outras modalidades ou opcións de comunicación, incluídos os sistemas alternativos e aumentativos.
3. Así mesmo, articularanse os medios necesarios para que as mulleres vítimas de violencia de xénero que polas súas circunstancias persoais e sociais poidan ter unha maior dificultade para o acceso integral á información, teñan garantido o exercicio efectivo deste dereito.
Artigo 19 Dereito á asistencia social integral
1. As mulleres vítimas de violencia de xénero teñen dereito a servizos sociais de atención, de emerxencia, de apoio e acollida e de recuperación integral. A organización destes servizos por parte das Comunidades Autónomas e as Corporacións Locais, responderá os principios de atención permanente, actuación urxente, especialización de prestacións e multidisciplinariedad profesional.
2. A atención multidisciplinar implicará especialmente:
a) Información ás vítimas.
b) Atención psicolóxica.
c) Apoio social.
d) Seguimento das reclamacións dos dereitos da muller.
e) Apoio educativo á unidade familiar.
f) Formación preventiva nos valores de igualdade dirixida ao seu desenvolvemento persoal e á adquisición de habilidades na resolución non violenta de conflitos.
g) Apoio á formación e inserción laboral.
3. Os servizos adoptarán fórmulas organizativas que, pola especialización do seu persoal, polas súas características de converxencia e integración de accións, garantan a efectividade dos indicados principios.
4. Estes servizos actuarán coordinadamente e en colaboración cos Corpos de Seguridade, os Xuíces de Violencia sobre a Muller, os servizos sanitarios e as institucións encargadas de prestar asistencia xurídica ás vítimas, do ámbito xeográfico correspondente. Estes servizos poderán solicitar ao Xuíz as medidas urxentes que consideren necesarias.
5. Tamén terán dereito á asistencia social integral a través destes servizos sociais os menores que se atopen baixo a patria potestade ou garda e custodia da persoa agredida. A estes efectos, os servizos sociais deberán contar con persoal especificamente formado para atender aos menores, co fin de previr e evitar de forma eficaz as situacións que poidan comportar danos psíquicos e físicos aos menores que viven en contornas familiares onde existe violencia de xénero.
6. Nos instrumentos e procedementos de cooperación entre a Administración Xeral do Estado e a Administración das Comunidades Autónomas nas materias reguladas neste artigo, incluiranse compromisos de achega, por parte da Administración Xeral do Estado, de recursos financeiros referidos especificamente á prestación dos servizos.
7. Os organismos de igualdade orientarán e valorarán os programas e accións que leven a cabo e emitirán recomendacións para a súa mellora.
Artigo 20 Asistencia xurídica
1. As vítimas de violencia de xénero teñen dereito a recibir asesoramento xurídico gratuíto no momento inmediatamente previo á interposición da denuncia, e á defensa e representación gratuítas por avogado e procurador en todos os procesos e procedementos administrativos que teñan causa directa ou indirecta na violencia padecida. Nestes supostos, unha mesma dirección letrada deberá asumir a defensa da vítima, sempre que con iso garántase debidamente o seu dereito de defensa. Este dereito asistirá tamén aos causahabientes en caso de falecemento da vítima, sempre que non fosen partícipes nos feitos. En todo caso, garantirase a defensa xurídica, gratuíta e especializada de forma inmediata a todas as vítimas de violencia de xénero que o soliciten.
Número 1 do artigo 20 redactado pola disposición final sexta da Lei 42/2015, do 5 de outubro, de reforma da Lei 1/2000, do 7 de xaneiro, de Enjuiciamiento Civil («B.Ou.E.» 6 outubro).Vixencia: 7 outubro 2015
2. En todo caso, cando se trate de garantir a defensa e asistencia xurídica ás vítimas de violencia de xénero, procederase de conformidade co disposto na Lei 1/1996, de 10 xaneiro, de Asistencia Xurídica Gratuíta.
3. Os Colexios de Avogados, cando esixan para o exercicio da quenda de oficio cursos de especialización, asegurarán unha formación específica que coadyuve ao exercicio profesional dunha defensa eficaz en materia de violencia de xénero.
4. Igualmente, os Colexios de Avogados adoptarán as medidas necesarias para a designación urxente de letrado de oficio nos procedementos que se sigan por violencia de xénero.
CAPÍTULO II Dereitos laborais e prestacións da Seguridade Social
Artigo 21 Dereitos laborais e de Seguridade Social
1. A traballadora vítima de violencia de xénero terá dereito, nos termos previstos no Estatuto dos Traballadores, á redución ou á reordenación do seu tempo de traballo, á mobilidade xeográfica, ao cambio de centro de traballo, á suspensión da relación laboral con reserva de posto de traballo e á extinción do contrato de traballo.
2. Nos termos previstos na Lei Xeral da Seguridade Social, a suspensión e a extinción do contrato de traballo previstas no apartado anterior darán lugar a situación legal de desemprego. O tempo de suspensión considerarase como período de cotización efectiva a efectos das prestacións de Seguridade Social e de desemprego.
3. As empresas que formalicen contratos de interinidade para substituír a traballadoras vítimas de violencia de xénero que suspendan o seu contrato de traballo ou exercitar o seu dereito á mobilidade xeográfica ou ao cambio de centro de traballo, terán dereito a unha bonificación do 100 por 100 das cotas empresariais á Seguridade Social por continxencias comúns, durante todo o período de suspensión da traballadora substituída ou durante seis meses nos supostos de mobilidade xeográfica ou cambio de centro de traballo. Cando se produza a reincorporación, esta realizarase nas mesmas condicións existentes no momento da suspensión do contrato de traballo.
4. As ausencias ou faltas de puntualidade ao traballo motivadas pola situación física ou psicolóxica derivada da violencia de xénero consideraranse xustificadas, cando así o determinen os servizos sociais de atención ou servizos de saúde, segundo proceda, sen prexuízo de que ditas ausencias sexan comunicadas pola traballadora á empresa o máis axiña posible.
5. Ás traballadoras por conta propia vítimas de violencia de xénero que cesen na súa actividade para facer efectiva a súa protección ou o seu dereito á asistencia social integral, suspenderáselles a obrigación de cotización durante un período de seis meses, que lles serán considerados como de cotización efectiva a efectos das prestacións de Seguridade Social. Así mesmo, a súa situación será considerada como asimilada ao alta.
Para os efectos do previsto no parágrafo anterior, tomarase unha base de cotización equivalente á media das bases cotizadas durante os seis meses previos á suspensión da obrigación de cotizar.
Artigo 22 Programa específico de emprego
No marco do Plan de Emprego do Reino de España, incluirase un programa de acción específico para as vítimas de violencia de xénero inscritas como demandantes de emprego.
Este programa incluirá medidas para favorecer o inicio dunha nova actividade por conta propia.
Artigo 23 Acreditación das situacións de violencia de xénero exercida sobre as traballadoras
As situacións de violencia que dan lugar ao recoñecemento dos dereitos regulados neste capítulo acreditaranse coa orde de protección a favor da vítima. Excepcionalmente, será título de acreditación desta situación, o informe do Ministerio Fiscal que indique a existencia de indicios de que a demandante é vítima de violencia de xénero ata tanto se dite a orde de protección.
CAPÍTULO III Dereitos das funcionarias públicas
Artigo 24 Ámbito dos dereitos
A funcionaria vítima de violencia de xénero terá dereito á redución ou á reordenación do seu tempo de traballo, á mobilidade xeográfica de centro de traballo e á excedencia nos termos que se determinen na súa lexislación específica.
Artigo 25 Xustificación das faltas de asistencia
As ausencias totais ou parciais ao traballo motivadas pola situación física ou psicolóxica derivada da violencia de xénero sufrida por unha muller funcionaria consideraranse xustificadas nos termos que se determine na súa lexislación específica.
Artigo 26 Acreditación das situacións de violencia de xénero exercida sobre as funcionarias
A acreditación das circunstancias que dan lugar ao recoñecemento dos dereitos de mobilidade xeográfica de centro de traballo, excedencia, e redución ou reordenación do tempo de traballo, realizarase nos termos establecidos no artigo 23.
CAPÍTULO IV Dereitos económicos
Artigo 27 Axudas sociais
1. Cando as vítimas de violencia de xénero carecesen de rendas superiores, en cómputo mensual, ao 75 por 100 do salario mínimo interprofesional, excluída a parte proporcional de dúas pagas extraordinarias, recibirán unha axuda de pago único, sempre que se presuma que debido á súa idade, falta de preparación xeral ou especializada e circunstancias sociais, a vítima terá especiais dificultades para obter un emprego e pola devandita circunstancia non participará nos programas de emprego establecidos para a súa inserción profesional.
2. O importe desta axuda será equivalente ao de seis meses de subsidio por desemprego. Cando a vítima da violencia exercida contra a muller tivese recoñecida oficialmente unha minusvalía en grao igual ou superior ao 33 por 100, o importe sería equivalente a 12 meses de subsidio por desemprego.
3. Estas axudas, financiadas con cargo aos Orzamentos Xerais do Estado, serán concedidas polas Administracións competentes en materia de servizos sociais. Na tramitación do procedemento de concesión, deberá incorporarse informe do Servizo Público de Emprego referido á previsibilidad de que polas circunstancias ás que se refire o apartado 1 deste artigo, a aplicación do programa de emprego non incida de forma substancial na mellora da empleabilidad da vítima.
A concorrencia das circunstancias de violencia acreditarase de conformidade co establecido no artigo 23 desta Lei.
4. No caso de que a vítima teña responsabilidades familiares, o seu importe poderá alcanzar o dun período equivalente ao de 18 meses de subsidio, ou de 24 meses se a vítima ou algún dos familiares que conviven con ela ten recoñecida oficialmente unha minusvalía en grao igual ou superior ao 33 por 100, nos termos que establezan as disposicións de desenvolvemento da presente Lei.
5. Estas axudas serán compatibles con calquera das previstas na Lei 35/1995, do 11 de decembro, de Axudas e Asistencia ás Vítimas de Delitos Violentos e contra a Liberdade Sexual.
Véxase R.D. 1452/2005, do 2 de decembro, polo que se regula a axuda económica establecida no artigo 27 da L.Ou. 1/2004, do 28 de decembro, de medidas de protección integral contra a violencia de xénero («B.Ou.E.» 17 decembro).
Artigo 28 Acceso á vivenda e residencias públicas para maiores
As mulleres vítimas de violencia de xénero serán consideradas colectivos prioritarios no acceso a vivendas protexidas e residencias públicas para maiores, nos termos que determine a lexislación aplicable.
Artigo 28 Acceso á vivenda e residencias públicas para maiores
As mulleres vítimas de violencia de xénero serán consideradas colectivos prioritarios no acceso a vivendas protexidas e residencias públicas para maiores, nos termos que determine a lexislación aplicable.
Declaracións, protocolos e leis:
LEI ORGÁNICA
A lei Orgánica das medidas de Protección integral contra a violencia de xénero, nació co o consenso de todo o arco parlamentario co obxectivo de protexer as víctimas dos malos tratos, perseguir aos maltratadores, prevenir e erradicar este tipo de violencia e convertila nun problema sociai.
Una década na que 613 mulleres morreron a mano das suas parellas ou exparellas e na que se interpuseron máis de un millón de denuncias.
Esta lei foi a toma do compromiso máis seria do noso país con este problema. Por primeira vez considerouse un problema do estado e absolutamente todas as forzas políticas apostaron pola súa solución.
Coa lei integral, este tipo de volencia convertese nun problema social que abordase dunha forma multidisciplinaria dende o punto de vista sanitario, educativo, judicial e policial.
https://www.boe.es/buscar/pdf/2004/BOE-A-2004-21760-consolidado.pdf
No hay comentarios:
Publicar un comentario